نقد و بررسی هتل شیراز تهران به قلم مسعود اسدی

 هتل شیراز هتلی دو (یا سه) ستاره است که در خیابان سعدی شمالی تهران بین منوچهری و مخبر الدوله واقع شده است. اتاقهای یک، دو، سه و چهار تخته هتل با امکاناتی که در ادامه به آنها اشاره شده است پذیرای مهمانان هتل است. فاصله هتل تا فرودگاه مهرآباد در بهترین شرایط ترافیکی حدود سی دقیقه با ماشین است و البته دسترسی خوبی هم به مترو، تاکسی و اتوبوس وجود دارد. محل قرارگیری هتل، منطقه ای شلوغ و پرترافیک است.

 مهمترین ویژگی هتل شیراز، محل قرارگیری آن است. این هتل با قرارگرفتن در خیابان سعدی ، دسترسی بسیار خوبی به مرکز شهر تهران و همینطور مبادی سفرهای درون شهری مانند مترو دارد. از محل هتل تا ایستگاه متروی سعدی کمتر از 10 دقیقه و تا ایستگاه دروازه دولت نیز کمتر از 15 دقیقه پیاده روی است. تاکسی و اتوبوس هم در نزدیکی هتل به راحتی یافت میشود. اما این مزیت، معایبی هم با خود دارد که شاید مهمترین آنها احاطه شده هتل با محدوده ی طرح ترافیک و عدم امکان ورود به این محدوده با خودروی شخصی است. پس اگر مسافری هستید که ابا خودروی شخصی خود سفر میکنید برای ورود به محل هتل مشکل خواهید داشت. ترافیک بسیار زیاد که با خودش آلودگیهای صوتی و آلودگی هوا را هم به همراه دارد از دیگر نکات منفی قابل ذکر است. برای تردد در اطراف هتل در ساعات پایانی شب هم باید بسیار هوشیار بود چراکه ممکن است امنیت انسان به خوبی تامین نشود. رستوران های اطراف هتل ممکن است کیفیت مورد انتظار را نداشته باشند. هرچند رستوران خود هتل نیز تعریف چندانی ندارد ولی به نظر از بقیه رستورانهای آن نزدیکی بهتر است.

 همانطور که در بالا هم اشاره شد هتل شیراز در مرکز تهران و در بافت قدیمی شهر قرار دارد. مکان تفریحی خاصی در نزدیکی هتل وجود ندارد ولی امکان رفتن به مناطق بافت قدیمی تهران و بازدید از برخی موزه ها فراهم است. مثلا فاصله هتل تا موزه های خیابان سی تیر چیزی حدود 20 تا 25 دقیقه پیاده روی است. البته امحل قرارگیری هتل به نحوی است که ابتدائا افرادی آن را انتخاب میکنند که قصد انجام امور اداری یا پزشکی در مرکز شهر را داشته باشند و ممکن است فرصت چندانی برای گردش و تفریح نداشته باشند.

 شخصا میتوان این هتل را به افراد زیر توصیه کنم: 1- مسافرینی که از اقصی نقاط کشور به تهران سفر کرده و میخواهند در مرکز شهر تهران کاری انجام دهند. 2- کسانی که دسترسی محل اقامتشان به مبادی سفرهای شهری برایشان مهم باشد. مثلا کسی که قصد انجام کاری در صبح زود یا کمی دیروقت را دارد. 3- کسانی که نمیخواهند مدت زیادی در اتاق خودشان اقامت داشته باشند و از اتاق هتل بیشتر به عنوان محلی برای خواب شب استفاده میکنند. 4- کسانی که با مناطقی در مرکز شهر کار دارند که بورس کالاهای خاصی است مثلا آنهایی که با فروشندگان لوازم الکتریکی لاله زار کار دارند یا فروشندگان کاغذ در ظهیر الاسلام یا کیف و کفشهای محدوده منوچهری یا طلا فروشان جمهوری و... 5- آنهایی که هدفشان از سفر بیشتر تجاری و انجام کرهای اداری است تا تفریح و گشت و گذار 6- کسانی که به دنبال هتلی ارزان قیمت در تهران هستند و نمیخواهند صرفا برای یک یا چند شب خوابیدن در یک اتاق، هزینه میلیونی کنند و لی در عین حال تمیزی و پاکیزگی هتل و پرسنل هم تا حدودی برایشان مهم است.

 سفر به هتل در تمام اوقات سال میتواند مطرح باشد و انتخاب این هتل بسیار به هدف شما از سفر بستگی دارد. اما اگر با خودروی شخصی سفر میکنید طبعا امکان ورود به محدوده ی هتل در ساعات طرح ترافیک را ندارید.

 آیا قیمت اتاقها با امکانات آنها تناسب دارد؟ پاسخ به این پرسش از چندین جنبه میتواند صورت بگیرد. مثلا اگر به این نکته فکر کنیم که کاندیشنرهای اتاق حتی دستگاه کنترل از راه دور هم ندارند و شما هربار که میخواهید دمای اتاق را تنظیم کنید مجبورید با پذیرش تمای بگیرید تا یکی از کارکنان هتل این کار را برایتان انجام دهد آنوقت پس از تعجب زیاد نتیجه میگیرید که چنین تناسبی وجود ندارد! ولی اگر مثلا به این ویژگی بیندیشید که موقعیت جغرافیایی هتل به نحوی است که با کمترین هزینه ها (البته در صورت نداشتن بار و بنه) میتوانید به اقصی نقاط تهران سفر کرده و کارهایتان را انجام دهید خواهید گفت که تناسب برقرار است! به طور کلی این هتل امکانات خاصی ندارد. درون اتاقها یک یا چند تخت (بسته به نوع اتاق)، یک دستگاه تلویزیون، یک یخچال و کمد لباس هست. سرویس اتاقها فرنگی است و سرویس ایرانی فقط در راهروی طبقات در دسترس است. کیفیت صبحانه هتل با هتلهای چهار یا پنج ستاره قابل قیاس نیست و منوی ناهار و شام هم علیرغم تنوع اندک موجود، چندان چنگی به دل نمیزند. فکر امکانات جنبی دیگر مانند استخر و سونا و سالن بندسازی و بیلیارد و غیره را هم باید کلا از سر بیرون کرد! موکتهای کف اتاقها سالهاست که جز جاروبرقی وسیله نظافتی دیگری به خود ندیده اند و تشکهای اتاقها هم (آنهایی که من در آنها اقامت داشته ام) فنری هستند. سرمایش اتاقها با کاندیشنرهای فاقد ریموت کنترل و گرمایش هم با شوفاژ تامین میشود. اینترنت رایگان در هتل در دسترس نیست و من در مورد اینترنت پولی هم سوالی نکردم و ترجیح دادم که از اینترنت موبایل که سیگنالش با کیفیت 3G در دسترس است استفاده کنم. البته در طول روز سرعت اینترنت موبایل همراه اول هم بسیار پایین و بعضا غیرقابل استفاده است. سرویس بهداشتی اتاقهای مورد اقامت من تمیز و بازسازی شده بود و تجهیزات به کار رفته هم کم و بیش باکیفیت بودند. مسواک، حوله، خمیردندان، صابون، شامپو و یک بطری آب معندی کوچک هم در صورتی که اتاقتان نظافت شود برایتان شارژ خواهد شد. ظاهرا نضافت اتاقها فقط صبحها صورت میگیرد و در سایر ساعات حتی اگر اتاق را ترک کنید و بخواهید نظافت شود هم کاری صورت نخواهد گرفت. پرسنل محترمی که اتاقها را نظافت و ساماندهی میکنند با صدای زیاد کار میکنند و بعضا دقایق زیادی کار را رها کرده و سرگرم گفتگو با یکدیگر میشوند به طوریکه بعضا اگر مشغول نظافت یکی از اتاقهای باشند استراحت در سایر اتاقهای آن راهرو به سادگی و با آرامش ممکن نخواهد بود! همه ی این موارد را که کنار هم بگذاریم میتوانیم بگوییم اگر شما یکی از 6 دسته افرادی هستید که در بالا نام بردم در صورت رزرو هتل از طریق هتلیار و بهره بردن از اندک تخفیف موجود کفه ی ترازوی قضاوتتان بعد از اقامت به نفع رضایت سنگین تر خواهد بود!

در مجموع بهتر است اگر نخستین بار است مبخواهید در هتل شیراز اقامت کنید قبل از ورود، سطح انتظارات خود را در حد هتلی دو یا سه ستاره با ساختمانی قدیمی، اتاقهایی بازسازی شده و امکانات جنبی کم تنظیم کنید. اتاقها عمدتا تمیز و ملحفه ها به خوبی شسته شده اند ولی اگر وسواس بالایی دارید حوله شخصی خود را همراه ببرید.

 رزرو هتل از طریق هتلیار به شما امکان بهره بردن از تخفیف را میدهد. این تخفیف البته زیاد نیست و برای اتاقهای یک تخته حدود 10 تا 12 هزار تومان به ازای هر شب خواهد بود. با مراجعه مستقیم به هتل هم میتوانید اتاق بگیرید ولی بدون تخفیف!