نقد و بررسی هتل آکادمی ملی المپیک تهران به قلم

هتل آکادمی ملی المپیک در قلب مجموعه ورزشی انقلاب تهران واقع شده است. امکان دسترسی به آن تنها با خودروی شخصی یا همانند ورزشکاران با پیاده روی در داخل مجموعه ورزشی و همراه با دیگران میسر می باشد. نزدیکترین مسیر به این هتل از درب جنوبی مجموعه ورزشی بوده و در کنار هتل امکان پارک خودرو وجود دارد.

زمان اقامت من در هتل در واپسین روزهای پاییز بود که آلودگی و دود سرتاسر تهران را پوشانده بود، بنابراین امکان اقامت در قلب مجموعه ورزشی با فضای سبز و در مجاورت پارک ملت تهران می توانست کمک کند تا اکسیژن بیشتری نصیب ریه های شهرستانی های ناآشنا با آلودگی هوای تهران نماید. ولی همراه نداشتن خودروی شخصی و نداشتن راهنما و دقیق نبودن آدرس هتل در داخل مجموعه ورزشی سبب شد تا خودروی آپانس را زودتر ترک کرده و همزمان با ورزشکاران در مجموعه ورزشی جهت یافتن هتل پیاده وری سنگینی را شروع کنم. هتل دارای تابلو است ولی وجود زمین های ورزشی در مقابل و اطراف هتل که مانع رسیدن به درب اصلی هتل با خودرو و همچنین وجود درختان سبب دشواری یافتن آن می شود. نگهبانان مجموعه ورزشی هم که فقط در درب ورودی مشغول چک کردن اعضا بودند و در داخل مجموعه به راحتی کسی را نمی توان یافت که آدرس را بلد باشد. به عبارت دیگر هتل همانند دیگر ساختمان های موجود در مجموعه ورزشی است که تنها تابلویی ساده و بدون نور نشان دهنده هتل بودن ساختمان هتل می باشد. روبرو و اطراف هتل زمین های ورزشی متعددی وجود دارد و وجود درختان و سایر ساختمان های مجموعه ورزشی هم سبب دید ناکافی شده و مزید بر علت است تا یافتن ساختمان هتل به سادگی انجام نشود. در مجموع با وجود قرار داشتن هتل در قلب فضای سبز به بیماران و افراد خاص جهت دوری از آلودگی هوای تهران به هیچ وجه پیشنهاد داده نمی شود.

مزیت هتل در عین حال نقطه ضعف آن نیز به شمار می آید چرا که اطراف هتل پر از ساختمان های ورزشی و میادین متعدد انواع ورزش های متعدد است، بنابراین خبری از امکاناتی چون مغازه ها و فروشگاه ها نیست. حتی برای ساده ترین خریدها مثل آب معدنی از بقالی محله بایستی پیاده روی طولانی انجام داد تا به یکی از بوفه ها یا رستوارن های داخل مجموعه ورزشی رفت و از امکانات آنها استفاده نمود که این فروشگاه ها هم همزمان با ترک مجموعه ورزشی توسط ورزشکاران تعطیل می شود. به طور کلی می توان گفت با اقامت در این هتل شما در داخل پارک و بوستانی بزرگ با امکانات ورزشی متعدد ساکن می شوید بالتبع انتظار وجود هایپرمارکت یا فروشگاه در داخل مجموعه غیرمنطقی است.

به هنگام ورود من به لابی هتل از راهروی تاریک و دراز (شاید برای خانم ها کمی هم ترسناک) ده دقیقه ای طول کشید تا مسئول پذیرش از اتاق همکاران هتل خارج و به امر اختصاص اتاق و اخذ مدارک بنده بپردازد به هر صورت فکر می کنم مجموعه ورزشی انقلاب متعلق به فدراسیون های دولتی و در نتیجه هتل نیز دولتی و کارمند مربوطه نیز از جمله کارمندان محترم دولت با تمام ویژگی های متصور باشد. بعد از تحویل گرفتن کلید اتاق (توجه داشته باشید در هتل دولتی کارت و سایر ابزارهای جدید ورود به اتاق موجود نیست همان کلیدهای قدیمی زائرسراهای درجه پایین مشهد با جاکلیدی بزرگ منقش به شماره اتاق) از زحمات بی شائبه ایشان تشکر نموده و درخواست خدمات اضافی چون اتصال به اینترنت نمودم که عنوان نمودند در لابی در دسترس نیست و در طبقات موجود می باشد که در قسمت امکانات به موضوع اینترنت خواهم پرداخت. در مجموع پیشنهاد می شود تنها ورزشکاران و کارمندان فدراسیون های دولتی البته به شرط علاقه به اقامت در بین سالن ها و میادین ورزشی از این هتل استفاده نمایند (البته به هنگام صبحانه انواع ورزشکاران از کشورهای مختلف موجود بودند که نشان دهنده صحت پیشنهاد بنده می باشد) و بقیه مردم مزاحم کارمندان شریف این هتل نگردند.

پیشنهاد می شود در زمستان و ایام بارش به این هتل مراجعه نکنیم، چون زیاد بودن فاصله ورودی هتل تا مکان پیاده شدن از خودرو باعث مشکل خواهد شد.

بر اساس ستاره بندی سایت و همچنین سایت هتلیار این هتل دارای سه ستاره می باشد ولی کیفیت و امکانات آن کمی بهتر از مسافرخانه های خیابان ناصرخسرو می باشد. توصیف کلید ورودی اتاق ها و مسئول محترم پذیرش قبلا عنوان شد. در ادامه به اتاق خود مراجعه نمودم. با ورود به اتاق کاملا شگفت زده شدم (البته ا ز نوع منفی) مسئول پذیرش علیرغم تعلل خود یک اتاق شش تخته به بنده اختصاص داده بود یاد دوران دانشجویی و خوابگاه های دانشجویی افتادم واقعا حس نوستالوژیک افتضاحی بود. از لحاظ امکانات موجود در اتاق هم می شود اشاره کرد که تنها وسائل موجود در اتاق یک عدد شامپوی مخصوص هتل ها البته نصفه بود و مشخص بود که ساکنان قبلی اتاق آن را از هتل های دیگر به امانت آورده بودند. روشویی مجهز به تکه ای صابون جامد واقعا حس اقامت در خوابگاه دانشجویی را زنده کرد فقط اینجا از هم اتاقی ها خبری نبود و من باید تصمیم می گرفتم که روی کدام تخت از شش تخت موجود در اتاق استراحت کنم. هنوز کامل تصمیم نگرفته بودم که به فکر اینترنت هتل بنابر وعده مسئول پذیرش افتادم ولی خبری از امواج وعده داده شده نبود ناچار به دنبال پرسش مجدد راهی لابی شدم که در فضای مقابل آسانسور متوجه شدم امواج مورد نظر دریافت می شود و مودم وای فای از نوع مودم های خانگی می باشد که بردی کوتاه دارند. پس از اتصال به شبکه متوجه شدم که حجم اینترنت به اتمام رسیده است و شرکت ارائه دهنده اینترنت درخواست تمدید یا افزایش حجم دارد. ناچار به مسئول پذیرش مراجعه و باز هم ایشان از اتاق همکاران بیرون کشیده و مشکل را عنوان نمودم. ایشان وعده دادند که به محض مراجعه مسئول مربوطه در زمان و ساعت اداری مشکل را برطرف خواهند نمود یعنی دقیقا بعد از خروج بنده از هتل و اعتراض من هم به جایی نرسید. به اتاق برگشتم و هنوز در حال تصمیم برای انتخاب تخت بودم که متوجه شدم نخیر اعتراضات بنده افاقه کرده و مسئول پذیرش به درب اتاق آمده ودر صدد است اتاق بنده را که به زعم خودش بهترین اتاق هتل بود را با اتاقی کوچکتر (مجهز به سه تخت دانشجویی) تعویض نماید. برای من فرقی نداشت حداقل اینطوری تصمیم گیری برای استراحت روی تخت های موجود ساده تر می شد (از 6 تخت به 3 تخت و در نهایت سه تخت از گزینه ها حذف شد). ولی چند دقیقه بعد مشکل ایجاد درب اتاق هتل که به سبک خوابگاه های دانشجویی بود مشکل داشت و بسته نمی شد. مسئول پذیرش واقعا گیر کرده بود زنگ ب=زد به تاسیسات هتل و جوان تاسیساتی هم هر کاری کرد نتونست مشکل درب رو برطرف کنه منم که تو این اتاق تصمیم گیری برام راحت تر شده بود حاضر نبود به اتاق قبلی برگردم (مسئول پذیرش ابتدا به دروغ گفته بود برای اتاق قبلی تیم ورزشی میاد و ازم خواسته بود اتاق رو خالی کنم حالا درخواست داشت که به اتاق قبلی برگردم). خلاصه بعد از سه ربع کار کردن روی قفل ، درب یه طرفه شد یعنی فقط از داخل باز می شد و من نمیتونستم از اتاق خارج بشم و چون قصد خوابیدن داشتم گفتم همین وضعیت خوبه و دوستان دست اندرکار تعمیر قفل رو انداختم بیرون

به نظر اگه مهمون فدراسیون ورزشی باشید هزینه ای پرداخت نمی کنید و با توجه به امکانات این به اصطلاح هتل از سایت محترم هتلیار هم درخواست دارم که این هتل رو از فهرست بقیه هتل ها کنار بزاره